Psycholog dziecięcy

Dla kogo?

Pomoc skierowana jest do dzieci i ich rodziców, którzy obserwują u swoich dzieci niepokojące objawy z zakresu zdrowia psychicznego. Często na tego typu problemy dziecka zwracają uwagę nauczyciele przedszkolni lub szkolni, lekarze lub inni opiekunowie:

• regres, czyli powrotu do zachowań z wcześniejszych etapów rozwoju np. ssanie kciuka, moczenie się czy mówienie jak niemowlę.
• nasilone lęki separacyjne
• fobie specyficzne, zaburzenia tikowe
• nadmierna drażliwość, agresja lub smutek
• wycofanie z relacji z rówieśnikami
• problemy z jedzeniem, snem
• opóźnienia w rozwoju mowy i języka
• nadmiernie buntownicze zachowania wobec autorytetów
• problemy z koncentracją uwagi
• trudności w nauce przedszkolnej i szkolnej
• problemy zdrowotne bez wyraźnej przyczyny medycznej
• trudności komunikacyjne związane z rozumieniem i nazywaniem emocji
• powtarzające się czynności, zachowania u dziecka

Co daje?

Zgłaszając się do psychologa dziecięcego warto na pierwsze spotkanie wziąć ze sobą: posiadane opinie psychologiczne, pedagogiczne, orzeczenia wydawane przez Poradnie Psychologiczno – Pedagogiczne, diagnozy psychiatryczne, wypisy z hospitalizacji, jeśli takie miały miejsce. Ponadto, jeśli dziecko uczęszcza do przedszkola lub szkoły, to warto dostarczyć opinię o funkcjonowaniu dziecka w w/w instytucjach.

• Indywidualna praca z dzieckiem przy zastosowaniu metod adekwatnych do wieku rozwojowego i problemu dziecka przynosi zrozumienie dla jego potrzeb, które mogą leżeć u podłoża przeżywanych trudności. Właściwa odpowiedź psychologa, rodziców i opiekunów dziecka na jego potrzeby przynosi złagodzenie lub wyeliminowanie objawów. W przypadku zaburzeń o charakterze całościowym i neurologicznym, czyli zaburzeń rozwojowych oraz behawioralnych ulgę przynosi nazwanie problemu i zastosowanie metod oddziaływań psychologicznych pomagających w radzeniu sobie z ich przejawami, co z kolei może znacząco poprawić rozwój i jakość życia dziecka
• Praca z rodzicami ma na celu psychoedukację odnośnie mechanizmów powodujących trudności dziecka. Coaching rodzicielski polega na współpracy rodziców z psychologiem, którzy między sesjami pełnią rolę „terapeutów” dziecka. Ścisła współpraca ze strony rodziców pomaga dużo szybciej osiągnąć efekty terapii. Otrzymane zalecenia odnośnie postępowania z dzieckiem mają na celu wzmocnienie i utrwalenie efektów pracy na sesji.
• W przypadku niektórych problemów dziecka zalecana jest praca z całą rodziną odnośnie relacji poszczególnych członków systemu ze sobą (systemowa terapia rodzin).

Jak działa?

Pracę z dzieckiem zaczynamy od spotkań konsultacyjnych, na które zapraszamy tylko rodziców lub opiekunów prawnych dziecka. Psycholog zbiera wywiad od rodziców dotyczący rozwoju dziecka od urodzenia oraz analizuje go pod kątem zgłaszanego problemu. Rozpoznaje sposób jego obecnego funkcjonowania w domu, szkole oraz w kontakcie z dorosłymi. Ponadto zbiera informacje dotyczące rozwoju dziecka oraz poznaje zwyczaje rodziny, stosowane metody wychowawcze oraz zasady obowiązujące w domu. Następnie spotyka się z dzieckiem, aby je poznać.

Po kilku konsultacjach omawia z rodzicami ich wyniki i zaleca adekwatną formę pomocy, czasami kieruje do innych specjalistów, jeśli uzna, że na problemy dziecka powinien spojrzeć np. lekarz, logopeda, terapeuta integracji sensorycznej, pedagog.

Psycholog wspólnie z rodzicami planuje działania mające na celu pomoc dziecku w trudnej dla niego sytuacji.

Czas trwania

Czas konsultacji z rodzicami i dzieckiem: 3-5 spotkań

Terapia krótkoterminowa (do kilkunastu spotkań) lub długoterminowa bez określenia czasu trwania.

Spotkania dedykowane konsultacji z rodzicami w trakcie terapii dziecka: ok. 1 raz w miesiącu.